Dr n. med. Tomasz Mazurczak - neurolog dziecięcy

Poradnia neurologiczna dla dzieci Warszawa Wola – Centrum Medyczne Arka

Dr n. med. Tomasz Mazurczak - dobry neurolog dziecięcy Warszawa prywatnie

Neurolog dziecięcy. Specjalista II stopnia. Zajmuje się chorobami  i zaburzeniami układu nerwowego dzieci i młodzieży (również dzieci urodzonych przedwcześnie). Posiada uprawnienia do kwalifikacji neurologicznej do szczepień. Pracuje w Klinice Neurologii Dzieci i Młodzieży w Instytucie Matki i Dziecka. 

Co leczy neurolog dziecięcy ?

Neurolog dziecięcy diagnozuję między innymi takie schorzenia dziecięce jak:

• Zaburzenia napadowe (padaczka)
• Autyzm
• ADHD ( zespołem nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi)
• Choroby nerwowo-mięśniowe (Np. dystrofia mięśniowa Duchenne’a/Beckera, rdzeniowy zanik mięśni, choroba Charcot-Marie-Tooth)
• Choroby nerwowo-skórne (np. neurofibromatoza, hipomelanoza Ito, melanoza nerwowo-skórna, zespół Sturge’a-Webera)
• Dziecięce porażenie mózgowe
• Zapalenie mózgu i opon mózgowo-rdzeniowych
• Choroby genetyczne

Podczas wizyty neurolog oceni rozwój dziecka, koordynację ruchową ciała i funkcjonowanie mózgu. Bardzo ważne by jak najwcześniej zgłosić się do specjalisty jeżeli pojawią się jakiekolwiek niepokojące objawy. Im wcześniejsza zostanie postawiona prawidłowa diagnoza, tym większe szanse na prawidłowe funkcjonowanie dziecka w przyszłości.

Kiedy należy zgłosić się z dzieckiem do neurologa?

Już na etapie ciąży mogą się pojawić wskazania do konsultacji z neurologiem dziecięcym. Takie jak :

• ciąża była zagrożona
• ciąża mnoga
• ciąża rozwiązana została poprzez cesarskie cięcie 
• podczas porodu wystąpiły powikłania (takie jak  niedotlenienie)
• poród nastąpił przedwcześnie
• niska waga płodu (dziecko urodzone z niską masą urodzeniową)
• kobieta podczas ciąży przebyła zakażenie chorobami wirusowymi

Co powinno zaniepokoić rodziców:

U niemowląt i małych dzieci :

• asymetria w ułożeniu ciała dziecka
• wiotkość mięśni lub wzmożone ich napięcie
• prężenie i wyginanie ciała niemowlaka
• zaciskanie piąstek i chowanie kciuka
• opóźniony rozwój, nie osiągania przez dziecko tzw. „kamieni milowych”, regresy w rozwoju
• bardzo częsty płacz lub zupełny jego brak
• brak zainteresowania otoczeniem
• brak kontaktu wzrokowego
   

U starszych dzieci niepokojące mogą być: 

• problemy z koncentracją i pamięcią.
• omdlenia
• zaburzenia zmysłów (słuchu, czucia, wzroku)
• zaburzenia mowy
• zaburzenia snu
• osłabienie mięśni, krucze mięśni, drżenie mięśni
• bóle głowy, migreny, zawroty głowy
• tiki nerwowe

Należy pamiętać, że to tyko przykładowe objawy, które wymagają poszerzenia diagnostyki. Rodzic najlepiej zna swoje dziecko. Jeżeli pojawiają się inne niepokojące zachowania u dziecka, najlepiej jak najszybciej skonsultować je ze specjalistą.